Oant moarn Fryslan!

Lieve allemaal,

De cirkel is rond: ik ben weer op de plaats waar mijn reis begon, Bangalore. Sterker nog, ik zit zelfs in hetzelfde hotel, omdat ik nergens iets goedkopers kon vinden en deze naam toevallig nog wist.

Over een paar uurtjes ga ik richting het vliegveld en morgenavond ben ik thuis! Wat is het ongelooflijk snel gegaan. Ik weet niet of het voor jullie gevoel ook zo snel gegaan is, maar ik heb echt het gevoel dat ik hier maar een paar weken geweest ben. Ik kijk er naar uit om thuis te zijn en vooral om iedereen weer te zien, maar ik had hier denk ik ook zomaar nog een paar weken kunnen blijven. Er is zoveel te zien en te doen en soms heb ik het idee dat ik nog maar net gestart ben.

Ik zal nog even heel kort vertellen wat ik tijdens mijn laatste week gedaan heb. En daarna ga ik nog even proberen een beetje uit te rusten, voordat de taxichauffeur om 3:30 uur voor de deur staat (het is hier nu 23:00 uur).

De afgelopen week ben ik van Kochi naar Trivandrum naar Munnar en uiteindelijk naar Bangalore gereisd. Rondom Trivandrum heb in totaal drie hele dagen doorgebracht, waarvan eentje in een nabijgelegen natuurgebied, eentje aan de zee en een dag in Trivandrum zelf. Ik was eigenlijk van plan om die dag ook nog ergens anders heen te gaan, maar er bleek een grote staking te zijn, waardoor er geen bussen reden en alles gesloten was. Dus uiteindelijk kwam ik in de dierentuin terecht, wat ook nog best leuk bleek te zijn, want het was in het midden van een groot park met allemaal musea. En de dierentuin gaf erg veel informatie over alle planten en dieren die in India voorkomen, dus ik heb me prima vermaakt!

Van Trivandrum ben ik naar Munnar gegaan. Hier wilde ik graag heen om dat ik gehoord had dat het een rustig dorpje was, gelegen tussen alle prachtig groene theevalleien. Mijn plan was om tijdens mijn tweede dag in Munnar een tour door de theeplantages te doen, maar het liep even een beetje anders! Ik kwam namelijk op de set van een Indiase film terecht. Tijdens mijn eerste avond ontmoette ik Jessica, een Amerikaanse die in India was om een opleiding tot yogalerares te doen. We bleken in hetzelfde hotel te zitten en ook nog eens op dezelfde dag te vliegen vanuit dezelfde stad, heel toevallig allemaal! 's Avonds laat werd er bij ons allebeide op de deur geklopt door een Indiase filmregisseur die in de buurt was voor opnames en een aantal blanke figuranten nodig had. Hij bood ons gratis eten en zelfs een redelijke vergoeding aan, dus wij hoefden niet lang na te denken. Het zou immers wel een hele leuke ervaring zijn om in een Indiase film te mogen spelen. De tour door de theeplantages liet ik dus maar schieten, maar ik heb nog wel een paar mooie wandelingen kunnen maken. Om een lang verhaal kort te maken: alles op de filmset was heel interessant, maar typisch Indiaas. Alles duurde vrij lang en uiteindelijk kwamen we helemaal niet aan ons 'shot' toe. Dus we moesten de volgende dag terugkomen. Maar de volgende dag gingen we allebeide naar Bangalore, dus dat werd 'm niet. Maar het was toch een leuke ervaring en we kwamen zo ook nog een aantal andere touristen tegen, waar we gezellig mee gegeten hebben.

Uiteindelijk is Jessica ook naar het hetzelfde hotel als mij gegaan, dus we hebben de afgelopen dagen nog even gezellig Bangalore verkend en de laatste dingetjes geregeld voor onze terugreizen. Jessica is een halfuurtje geleden naar het vliegveld gegaan en ik ga dus over een paar uren, spannend! Voor wie het wil weten: ik land morgen rond 18:15 op Schiphol vanuit Londen.

Ik wil jullie heel erg bedanken voor alle leuke reacties elke keer, dat vond ik heel erg leuk om te lezen. Tot snel allemaal!

Veel Liefs, Klaske

De zoveelste Nederlander in Fort Cochin

Lieve allemaal,

met nog negen hele dagen op de teller stuur ik ditmaal een berichtje uit Fort Cochin, weer helemaal in het zuiden van India.

De afgelopen weken ben ik dus weer helemaal naar het zuiden van India afgereisd en ik kan niet veel meer zeggen dan dat ik erg blij ben hier te zijn! Ik heb prachtige dingen gezien in het Noorden en jullie moeten ook echt niet denken dat ik het daar niet leuk gehad heb, maar in het zuiden heerst een heel andere sfeer. De mensen zijn hier een stuk minder opdringerig dan in de grote steden in het Noorden, waar je zowat elke winkel, taxi of hotel in gesleurd wordt.

Mijn vorige verhaaltje schreef ik vanuit Pushkar, toen ik alweer niet zo fit was. Ondertussen ben ik minder Indiaas gaan eten en iets meer 'neutraal' eten en ik voel me weer helemaal prima! Vanuit Pushkar ben ik naar Ahmedabad gegaan. Daar was het alleen zo ongelooflijk warm, dat ik overdag maar niet teveel naar buiten ging. Ook was het er superdruk, dus ik ben daar maar één nachtje gebleven en heb toen weer een nachtbus (16 uren!) genomen naar Aurangabad.

De eerste dag in Aurangabad heb ik vooral even uitgerust en een beetje door de stad geslenterd. Ik had ervoor gekozen om naar Aurangabad te gaan, omdat daar in de buurt hele mooie grotten moesten zijn. De tweede dag ben ik dus ook naar Ajanta gegaan, om de 'Ajanta Caves' te bezoeken. Deze grotten bevatten allemaal prachtige schilderingen en beelden van Boeddha. De oudsten van deze grotten werden door Boeddhistische Monniken uitgehakt rond 300 voor Christus! Er waren 29 grotten te bekijken, waarvan een aantal overblijfselen van fresco's hadden.

De volgende dag heb ik de grotten in Ellora bezocht. Deze grotten vond ik eigenlijk nog meer indrukwekkend dan die in Ajanta. Deze 34 grottempels waren weliswaar minder oud, maar een stuk groter en bevatten meer beeldhouwwerken. Deze 34 grotten waren niet alleen van boeddistische oorsprong, maar er waren ook hindoeïstische en jaïnistische grottempels te zien. Later die middag ben ik met de bus naar Panaji gegaan, waar ik op het begin van mijn rondreis ook al was geweest. Eigenlijk wilde ik niet twee keer naar dezelfde plaats gaan, maar ik had geïnformeerd hoe ik het snelst naar het zuiden kon reizen en dan was dit de beste optie.

Vanuit Panaji heb ik de stranden van Vagator en Candolim bezocht. Het was er heerlijk rustig, dus ik kon even lekker ongestoord zwemmen en een boekje lezen. Even heerlijk relaxen dus! In Vagator kwam ik nog een aantal Russen tegen waarmee ik die dag opgetrokken ben. Zij wisten wel wat leuke plaatsen om te eten en lekkere verse shakes te drinken, dus dat was wel handig!

Na twee dagen aan het strand doorgebracht te hebben, heb ik een nachtbus genomen naar Mangalore. Vanuit daar wilde ik zo snel mogelijk naar Kerala reizen, de staat waar ik nu ben. Ik had gelukkig vrij snel een bus gevonden en zo'n 5 uren later was ik in Kannur, een stad aan de Arabische Zee. Daar aangekomen, was er geen enkele riksja chauffeur die mij begreep, dus ik belde de eigenaar van het guesthouse waar ik zou verblijven maar even op. Hij kwam me vervolgens ophalen en vertelde me dat de kamers in zijn guesthouse op het moment allemaal leeg waren, doordat het momenteel laagseizoen is. Maar hij had in zijn eigen huis ook twee kamers te huur, dus als ik het goed vond, mocht ik daar ook wel verblijven. Dus zo kwam het dat ik twee dagen bij een Indiase familie in huis ben verbleven. De man en vrouw spraken beiden hartstikke goed Engels en hun dochter ook en ze bleven me maar volstoppen met eten. Ook hebben ze me geholpen met het boeken van een treinticket naar Kochi, hartstikke aardig allemaal!

Omdat ik pas in de middag in Kannur aangekomen was, heb ik de eerste dag niet zo heel veel meer kunnen doen. Ik heb nog even een wandeling gemaakt langs de zee en daarna gezellig gegeten met de familie. De volgende dag heb ik een fort bezocht, dat ook een tijdje in handen van de Hollanders is geweest, dus waardoor er oud-Nederlandse inscripties in het gebouw te vinden waren. Daarna ben ik met de bus naar een klein plaatsje verderop gegaan, waar ik na een wandelingetje tussen de palmbomen op een mooi langerekt strand terecht kwam. 's Avonds heb ik nog even gegeten in de stad en toen ben ik terug gegaan naar het gastgezin.

De volgende ochtend vroeg heeft de vader van het gezin me naar het treinstation gebracht, waar ik op de trein naar Kochi gestapt ben. Dat was afgelopen vrijdag. In de middag kwam ik aan in Kochi, waarna ik een bus naar het stadsdeel Fort Cochin heb gepakt. Fort Cochin is een stadje op zich, met een lange geschiedenis van koloniale overheersingen. In 1662 veroverde de VOC Cochin en daarna in het nog zo'n 150 jaar in de handen van de Hollanders gebleven. Hier is in die tijd veel handel gedreven in voornamelijk peper, wat nog steeds een belangrijk exportproduct uit deze regio is. In Fort Cochin is er veel terug te vinden uit de verschillende periodes van koloniale overheersing. De afgelopen dagen heb ik veel rondgeslenterd door de stad en zo kwam ik onder andere een Nederlandse begraafplaats en een poort met de initialen van de VOC tegen. Vandaag het ik het 'Dutch Palace' bezocht, een paleis dat oorspronkelijk door de Portugezen gebouwd is, maar later door de Nederlanders werd gerenoveerd.

Ik vind het wel heel interessant om zo'n stukje vaderlandse geschiedenis terug te vinden in India! Ik heb overigens niet alleen maar rondgeslenterd de laatste dagen. Zaterdag ben ik de hele dag te varen geweest op een houseboat, een voormalig rijstschip. We voeren langs kleine dorpjes waar we een kijkje kregen in het dagelijkse leven langs de backwaters. Zo kwamen we mensen tegen die in palmbomen aan het hakken waren om 'toddy' te verkrijgen, een soort palmbier. En verder zagen we veel mensen die aan het vissen of mosselen aan het zoeken waren. Ook zijn we ergens gestopt waar de kapitein van de boot allemaal soorten kruiden en vruchten heeft laten zien die hier in de buurt groeien.

Vandaag was mijn laatste dag in Fort Cochin, want morgen ga ik met de bus naar Trivandrum. Dat is de hoofdstad van de staat Kerala en mijn basis voor de komende dagen. Daar in de buurt is weer zoveel te zien en te beleven, dus ik ga me vast niet vervelen tijdens mijn laatste week. Nu thuis zo dichtbij komt, krijg ik steeds meer het idee dat ik veel te weinig tijd heb! Maar volgens mij zou ik wel jaren door India kunnen reizen en nog steeds het idee hebben dat ik tijd tekort heb. Want nu het zo dichtbij komt, heb ik ook wel zin om weer naar huis te gaan hoor!

Ik zal waarschijnlijk nog wel een berichtje plaatsen voordat ik naar huis ga. Ik ben er bijna weer! Vinden jullie dat leuk? Haha. Ik hoop dat alles goed gaat met iedereen daar, ik hoorde dat het mooi weer was?

Veel liefs en tot snel,

Klaske.

The Golden Triangle en meer!

Lieve allemaal,

Sinds de vorige keer dat ik schreef, heb ik alweer een hele hoop overweldigende dingen meegemaakt. Soms heb ik nogal het idee dat ik niet helemaal besef wat ik allemaal meemaak, dat alles zo voorbij vliegt. Daarom vind ik het ook best wel lastig om alles zo even, kort samengevat, aan jullie over te brengen. Maar ik zal een poging wagen!

Op het moment ben ik in Pushkar, een, voor Indiase begrippen, klein stadje. Pushkar staat bekend als een belangrijk pelgrimsoord voor het Hindoeisme. Omdat de enige tempel geweid Brahma, de schepper van het universum volgens het Hindoeisme, in deze plaats staat. Ook wordt hier elk jaar een heel groot kamelenfestival gehouden. Er zijn dus ook erg veel kamelen in Pushkar.

Helaas heb ik nog niet zoveel van Pushkar gezien, omdat ik alweer niet zo fit ben. Ik ben dol op het Indiase eten, maar mijn lichaam is het blijkbaar niet altijd met mee eens. De afgelopen dagen heb ik dan ook voornamelijk in het hotel doorgebracht, maar gisteren ben ik toch een paar uurtjes op ''safari'' geweest met een kameel. Een erg leuke ervaring, zelfs al voelde ik me vrij beroerd en sloeg de hoogtevrees weer even toe, ik vond het leuk!

Ik ben m'n verhaal niet echt chronologisch begonnen, maar ik zal even, zo kort mogelijk vertellen wat ik allemaal heb gedaan vanaf m'n laatste verhaaltje totdat ik in Pushkar aankwam.

Vanuit Udaipur ben ik naar Jaipur gegaan, waar ik vrijdagavond laat aankwam (alweer 1,5 week geleden!). Zelfs al was het laat, de taxi- en riksjachauffeurs waren nog even fanatiek als altijd. Ik had m'n backpack nog niet eens kunnen pakken en ik werd al meegesleurd door allemaal mannetjes die me dolgraag naar een hotel wilden brengen waarvan zij commissie ontvangen. De eigenaar van het guesthouse had me verteld dat het maar een klein stukje lopen was vanaf het busstation, dus ik heb me door alle mannetjes heen geworsteld op weg naar het guesthouse.

De volgende dag ben ik zonder doel het oude gedeelte van Jaipur ingelopen. Dit wordt ook wel 'the pink city' genoemd, omdat alle gebouwen roze zouden zijn. Maar ik vond dat alle gebouwen toch echt meer oranje waren. (Ook leuk, zo rond Koninginnedag!) Tijdens m'n wandeling kwam ik veel aardige mensen tegen, die mee thee aanboden en me veel vertelden over de stad. Ook kwam ik in een heel leuk zilverfabriekje terecht, waar ze allemaal sieraden maakten met mooie stenen erin. Ten slotte kwam ik een paar mensen tegen die me vroegen of ik uit Nederland kwam, omdat een van hen een soort van uitwisselingsprogramma aan de universiteit van Groningen zou gaan doen. Zo raakten we wat aan de praat en na een tijdje vertelden ze me dat ze op weg waren naar een bruiloft en ze nodigden me uit om mee te gaan. Ik had me aan het begin van mijn reis al voorgenomen dat ik niet zomaar met iedereen mee naar huis zou gaan, maar dat ik een uitnodiging voor een Indiase bruiloft niet mocht afslaan. Zo kwam het dat ik even later in een enorm huis stond tussen allemaal prachtig uitgedoste vrouwen en ontzettend veel cadeaus. Dit was de tweede dag van de vier dagen durende huwelijksceremonie en deze dag werd er feest gevierd in het huis van de ouders van de bruid. Er waren echt duizenden mensen en heel veel eten! Echt geweldig om eens mee te maken!

Die zondag had ik via een tourist office een erg goedkope tour geboekt langs allemaal bezienswaardigheden in en om Jaipur, omdat ik nog maar een dag had en alles vrij ver uit elkaar lag. Zo heb ik die dag een aantal mooie forten, tempels en dergelijke bezocht.

Maandagochtend ging ik met de bus naar Delhi. Iris vloog dezelfde dag naar Delhi en we kwamen bijna tegelijk aan in het hotel. We zijn nog even de drukke straat naast het hotel ingelopen en hebben ergens wat gegeten. We zouden eigenlijk vroeg gaan slapen, maar we hadden elkaar zoveel te vertellen over de voorafgaande weken, dus dat werd 'm niet echt.

De volgende ochtend zijn we vrij vroeg richting het Red Fort gegaan. Het was even een beetje uitzoeken hoe het metrosysteem werkte, want het zag er nogal ingewikkeld uit met allemaal security en dergelijke, maar het bleek toch vrij simpel te zijn. Na het Fort zouden we de Jama Masjid , een erg grote en belangrijke moskee, gaan bezoeken. Alleen kwamen we net op het verkeerde moment, het was tijd om te bidden, dus er werden geen niet-moslims binnen gelaten. Toen hebben we een riksja genomen naar de plaats waar Mahatma Gandhi gecremeerd is. Op deze plaats staat nu een monument ten ere van hem. Later zijn we terug gegaan naar de omgeving van het hotel, waar we nog wat rondgekeken hebben. Iris liet nog henna zetten en daarna zijn we gaan eten en vroeg op bed gegaan.

De volgende ochtend stond er namelijk om 6 uur een taxi voor het hotel, want om 7:10 moesten we een trein nemen naar Agra. Na een reis van 3 uurtjes waren we dan in Agra en het was er erg warm! Ons hotel was maar zo'n 100 meter van de Taj Mahal verwijderd en had een mooie tuin en restaurant. We hebben eerst even rustig aan gedaan en hebben 's middags nog het Agra Fort bezocht. Ook dat fort was weer erg indrukwekkend en in de verte konden we de Taj Mahal al zien. We hadden besloten om de volgende dag, op donderdagochtend, naar de Taj Mahal te gaan, omdat het dan nog niet zo warm en druk zou zijn. Dit bleek een goede keuze, want er waren nog helemaal geen rijen toen we bij de ingang van de Taj Mahal aankwamen. En daar stonden we dan met onze koppies voor een van de 7 wereldwonderen. Wel gek hoor, ik had het natuurlijk vaak genoeg op plaatjes gezien, maar nooit gedacht dat ik er zelf eens voor zou staan. De rest van de dag hebben we vrij weinig uitgespookt, het was zo warm! Dus hebben we voornamelijk in de tuin van het hotel gezeten en een beetje gelezen en geschreven.

's Avonds moesten we alweer afscheid nemen; Iris zou naar Jaipur gaan en ik ging terug naar Delhi. Mijn 'Golden Triangle' zat er ondertussen dus op! Zo wordt de reis van Jaipur naar Delhi en Agra genoemd. In Delhi heb ik vervolgens nog een dagje doorgebracht. Ik heb vooral wat rondgelopen door de stad en wat dingetjes geregeld. Na mijn Ipod is mijn pinpas er nu namelijk ook mee opgehouden, lekker irritant! En 's nachts reizigde ik weer verder naar Pushkar, waar ik nu dus ben!

Voor vannacht staat er weer een busreis op het programma, naar Ahmedabad. Ik probeer nu zo snel mogelijk, met tussenstoppen in leuke plaatsjes, weer terug naar het zuiden te reizen. Ik heb zin om weer palmbomen te zien! En de mensen in het zuiden zijn meer relaxed, hier is iedereen vrij opdringerig tegenover toeristen.

En wat betreft m'n foto's: het duurt echt zo ontzettend lang om foto's te uploaden met het trage internet hier, daar moet ik echt een paar uurtjes uittrekken. Ik probeer zo snel mogelijk weer eens even een paar foto's toe te voegen, om jullie even een beeld te geven!

Veel liefs en groetjes, Klaske.

Op naar het Noorden!

Lieve lezers (haha),

Deze keer een berichtje uit Udaipur, alweer een stuk noordelijker dan de vorige keer!

11 dagen geleden hebben Stefan en ik Madikeri achter ons gelaten en zijn we met de bus naar Panaji gegaan. Panaji is een stadje aan Arabische Zee, in de staat Goa. Deze staat staat bekend als erg toeristisch, met veel mooie stranden en veel feestende Westerlingen. Maar nu wij er waren, was het er helemaal niet druk, want het overgrote deel van de toeristen komt in de periode van november t/m. maart. Ik was wel erg blij dat het niet zo druk was! De eerste dag hebben we Panaji even verkend en daarna zijn we het plaatsje Candolim gegaan, waar we nog even op het strand gezeten hebben. Goa is eigenlijk de enige plaats in India waar je wel in je bikini op het strand kan liggen, maar ik was natuurlijk m'n bikini vergeten! Gelukkig kon ik 's avonds nog een goedkope bikini vinden. De volgende dag zijn we naar Calangute beach gegaan; een vrij druk strand vergeleken met Candolim, maar vooral veel Indiase toeristen.

Helaas werd ik die avond ziek en was ik ook de dagen erna niet in staat om veel te ondernemen. Waarschijnlijk had ik even een griepje of ander virusje te pakken. Ik zag dan ook heel erg op tegen de vrijdag, want er stond een treinreis naar Mumbai op heb programma, van maar liefst 12 uren. Vrijdagochtend voelde ik me nog behoorlijk ziek, maar tijdens de treinreis zelf ging het al een stuk beter! Met de trein reizen in India is een hele ervaring op zich. Wij zaten ook nog in een vrij goedkope klasse, midden tussen de lokale bevolking, wel zo leuk! De bankjes waar je overdag op kan zitten, worden 's avonds bedjes, wel drie boven elkaar. Ook komen er tijdens de hele reis mensen langs met eten en drinken en andere verkoopwaren.

's Avonds kwamen we rond een uur of 11 aan in Mumbai en zijn we met de taxi naar ons guesthouse gebracht. In eerste instantie vond ik het guesthouse verschrikkelijk: heel veel trappen, een kleine kamer, een smerige gedeelde badkamer en geen stopcontacten. Maar toen ik de volgende ochtend uitgeslapen wakker werd en ontdekte dat er een rijkgevulde boekenkast aanwezig was en we zelfs een ontbijtje kregen, kon ik het al stukken meer waarderen. Na het ontbijt heb ik een busticket geregeldnaar Udaipur en daarna hebben we een wandelroute gedaan langs allemaal mooie gebouwen in Mumbai. Mumbai heeft een nogal Europese uitstraling, door alle overblijfselen uit de tijd van de Britse overheersing.

Tijdens de tweede dag in Mumbai zijn we met een bootje vanaf 'The Gateway of India' naar Elephanta Island gegaan. Ze hadden dit eiland trouwens beter een andere naam kunnen geven, want het stikte er van de apen. Maar dat was niet de grootste bezienswaardigheid op het eilandje. Op het eiland waren namelijk vijf 'grotten', dit waren vroegere tempels uit de rotsen gehakt. Hier waren allemaal heel oude beelden van goden te bezichtigen. Eenmaal terug aan wal, hebben we 'The National Gallery of Modern Art' bezocht. Hier was net een tentoonstelling gaande met allemaal plannen om de ongebruikte ruimtes in Mumbai op te vullen, met ook veel plannen op ecologisch gebied, erg interessant!

Maandag ging Stefan alweer weg, met het vliegtuig naar Delhi. Ik ging daarom maar weer een wandeltocht maken. Het leek mij wel leuk om te starten bij The Gateway en zo verder te lopen langs het water. Alleen was ik even vergeten dat ik nu weer alleen was en dat betekende dat ik op dit vrij toeristische stuk echt helemaal gek werd van alle mensen die met me op de foto wilden. Daarom ben ik maar snel een andere kant op gelopen en kwam zo op de boulevard terecht, waar ik een heel mooi uitzicht had op de skyline van Mumbai. In de verte zag ik een strandje, waar ik heen gewandeld ben en daarna weer terug. Opnieuw werd ik gevold door allemaal mensen die met me op de foto wilden of thee met me wilden drinken of weet ik het allemaal. Ik werd er alleen behoorlijk moe van, dus ik ben maar snel weer naar het hotel gegaan.

De volgende ochtend ben ik naar het station gegaan om daar op de bus te stappen naar Udaipur. Ik had deze keer geinvesteerd in een wat meer luxe bus, omdat ik wist dat het nog weleens een lange rit kon worden. Ik had nu een eigen bedje in de bus, dus ik heb zelfs nog even kunnen slapen tijdens de reis van 20 uren.

Gisterochtend kwam ik dan vroeg aan in Udaipur. Udaipur staat bekend als een romantische stad, aan een meer en met veel paleizen. Mijn guesthouse bleek erg leuk te zijn: leuk ingericht, schoon en met een echte douche. Maar het leukste zijn nog wel het restaurant op het dak en de yogalessen en kooklessen die er gehouden worden. Na een paar uurtjes rusten, ging ik de stad in op zoek naar een supermarkt. Dit bleek een onmogelijke opgave, maar ik raakte wel met veel mensen aan de praat. Zo kwam ik in een kunstwinkel terecht van een kunstgemeenschap, waar ik veel thee kreeg en de halve dierentuin op mijn nagels werd geschilderd. Op een gegeven moment stapte hier ook een man binnen die mijn hand pakte en ineens allemaal dingen over mij vertelde die hij eigenlijk helemaal niet kon weten. Hier schrok ik wat van en hij nodigde me uit om de volgende ochtend bij hem te komen, dan zou hij een soort van ritueel gaan uitvoeren, vergelijkbaar met een meditatie. Later werd ik ook nog aangesproken in het Nederlands door een Indiase man die Nederlands aan het leren was, omdat hij verkoper wilde worden op het Waterlooplein, haha! 's Avonds heb ik nog biertjes gedronken met een Italiaan in het guesthouse en even met heit gebeld.

Na er een nachtje over geslapen te hebben, heb ik besloten dat ik niet terug wilde gaan naar die man in de kunstwinkel, ik keek er nogal tegenop. In plaats daarvan heb ik deelgenomen aan de yogales op het dak van het hostel. Vanmiddag het ik het City Palace en het bijbehorende museum bezocht. Dit paleis is de grootste van de staat Rajasthan.

Morgenmiddag ga ik met de bus naar Jaipur, daar verblijf ik dit weekend. Ik ben van plan om maandag dan naar Delhi te gaan, daar zie ik Iris weer! En dan gaan we woensdag naar de Taj Mahal, de treintickets liggen al klaar!

Ik vind het trouwens heel leuk om steeds alle reacties te lezen, dus blijf vooral reageren, haha!

Veel liefs, Klaske.

Op pad met de backpack!

Lieve allemaal, Vanaf vandaag begint mijn eigen rondreis door India, spannend! Ik zal jullie zo meteen natuurlijk ook even vertellen over mijn globale reisplannen, maar eerst vertel ik even wat ik de afgelopen weken allemaal heb gedaan. In mijn vorige berichtje vertelde ik over het vrijwilligersproject op Swastha: de school/activiteitencentrum voor kinderen met een verstandelijke beperking. Hier ben ik in totaal twee weken aan het werk geweest. De tweede week waren er alleen twee feestdagen: Goede Vrijdag en een andere feestdag. (Ze maken hier werkelijk van elke gelegenheid gebruik om een feestdag in te lassen, iedere week is er wel weer een feestdag!) Hierdoor was ik de vrijdag al vrij en op de donderdag werd er geen les gegeven, maar werden er alleen maar spelletjes gedaan. De hele week door verzonnen de leraren trouwens ook allemaal spelletjes mijn mijn voetbal. Erg leuk om te zien dat mijn cadeautje zo in de smaak viel! Het was wel even gek om afscheid te nemen op mijn laatste dag, maar eigenlijk was ik ook wel een beetje moe na die twee weken. Het werk deed wel een beroep op mijn geduld en het was ontzettend warm in en rondom de school. Toch heerste er een hele positieve sfeer op het project, dus ik vond het best wel jammer om gedag te zeggen tegen al die blije gezichten. Op de maandag van mijn tweede week op het project kwamen er drie nieuwe mensen in het huis: Ffion uit Wales en Iris en Stefan uit Nederland. Het was wel gezellig om wat meer mensen in het huis te hebben. En ik wilde er in het Paasweekend wel graag even opuit en dat leek Ffion, Iris en Stefan ook wel een goed idee, dus zijn we vrijdagavond met de bus richting Mangalore vertrokken. Daar aangekomen zijn we vrijwel gelijk, na het nuttigen van een hapje eten, naar ons hostel gegaan. De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan en hebben we na het ontbijt de St. Aloysius College Chapel en vervolgens de Rosario Church bezocht. Onderweg kwamen we nog een kleurrijke Hindoe-tempel tegen, dus hebben we daar ook nog maar even een kijkje genomen. ‘s Middags zijn we met de bus naar het strand gegaan (Mangalore llgt namelijk aan de Arabische zee), waar we de rest van de middag zijn gebleven. ‘s Avonds zijn we weer terug gegaan na Madikeri en zondag hadden we nog een lekker vrije dag. De vorige keer vertelde ik volgens mij dat het regende. De hele week daarna heeft het een aantal keren flink gestormd. Mede daarom vond mijn coordinator het geen goed idee dat ik in mijn eentje met de gids de trekking ging doen. Begrijpelijk, maar wel een beetje jammer natuurlijk! De nieuwe huisgenootjes en Cecile deden deze week een cultuurweek, dus heb ik hen de hele week maar gezelschap gehouden. De maandag begon met een drie uren durende film over Gandhi. Toevalligerwijs hadden we deze film op school ook al eens gezien. Na de lunch hebben we een korte film gekeken over meditatie, waarna we weer naar het yoga centre zijn gegaan om twee uren yoga en meditatie te doen. Na een kort bezoekje aan de nabij gelegen tempel, zat het programma voor de maandag er alweer op. Dinsdag zijn we met de bus naar Bhagamandala gegaan. Dit is de plaats waar de heilige Cauvery rivier en twee andere rivieren samenkomen. Na een tijdje, met de voetjes in het water, gekeken te hebben naar een aantal rituelen aan de waterkant, zijn we een hindoeistische temple in gegaan. Hier was een ritueel aan de gang met heel veel muziek en wierook en bloemen, wel speciaal om te zien! Na de lunch zijn we met de bus naar het beginpunt van de rivier gegaan. Vanaf hier zijn we nog een stuk of 300 treden omhoog geklommen. Op dit punt waren we 4000 meter boven de zeespiegel. De volgende dag hebben we een Tibetaanse kolonie in de buurt bezocht. Hier wonen zo’n 5000 Tibetaanse monikken en er zijn verschillende prachtige boeddhistische tempels, zoals de Golden Temple. Er heerste hier een heel relaxed sfeertje en we hebben onderweg nog lekker Tibetaans gegeten. Donderdagochtend zijn we weer heel vroeg naar Mysore vertrokken. Deze keer voor twee dagen. Donderdag hebben we allerlei heilige plaatsen van Tipu Sultan bezocht en in de middag zijn we nog naar een ashram gegaan. ‘s Avond sliepen we lekker in een hotel. Vrijdag hebben we eerst een grote kerk bekeken en daarna een kunsthal. Na een lekkere lunch en een paar uurtjes winkelen zijn we weer terug gekeerd naar Madikeri. Gisteren ben ik nog met Ffion naar het olifantenkamp geweest. Anders had ik dat tijdens de trekking kunnen doen, maar gelukkig hadden we er gisteren ook nog even tijd voor. We moesten twee bussen nemen en hadden geen idee waar we uit moesten stappen. Het leuke is ook dat hier geen bustijden bestaan. Je gaat gewoon ergens op een hoek van de weg staan en je wacht tot er een bus komt. Maar uiteindelijk zijn we er natuurlijk gekomen! Het was heel leuk om zo dicht bij olifanten te kunnen komen. We hebben ze gewassen en waren aanwezig bij het voeren. Er waren ook twee kleine baby olifantjes die los rondliepen. Gisteravond hebben we nog even een drankje gedronken op mijn laatste avond. Ook was Dayal gisteren jarig, maar hij wist niet dat wij dat wisten. (Je ontdekt nog eens wat via de wondere wereld van facebook!) Dus we hadden een taart geregeld en een leuke kaart laten maken. Hij was compleet verrast. Zoals ik al zei, begint zometeen mijn eigen rondreis. Mijn plan is om deze week via de westkust naar Mumbai te reizen en om aan het eind van de maand Delhi te bereiken. Dan is Iris namelijk ook in Delhi en het leek ons wel gezellig om samen Delhi te verkennen en daarna samen naar Agra te reizen om de Taj Mahal te bezoeken. Toevallig had Stefan ook hetzelfde plan om via de westkust naar Mumbai te reizen, dus we kunnen het eerste stukje samen reizen. Ik moet nu bijna naar het busstation, dus ik laat het hier bij. Het is alweer een heel verhaal geworden! Ik heb inmiddels alweer heel veel nieuwe foto's, dus die zijn hier zo snel mogelijk ook te vinden! Liefs, Klaske.

alweer twee weken voorbij!

Lieve mensen, Vandaag is het alweer 2 weken geleden dat ik met mijn backpack naar India ging, de tijd vliegt voorbij! Deze hele week heb ik al vrijwilligerswerk gedaan. In eerste instantie zou ik twee weken in een olifantenopvang gaan werken, maar ik hoorde vlak voor mijn vertrek uit Nederland dat dit helaas niet door kan gaan. Dus vorig weekend heb ik met mijn coordinator Dayal naar een aantal projecten in de buurt gekeken en afgelopen maandag ben ik gelijk gestart op een school en activiteitencentrum voor kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking. Op dit project werken de twee andere meisjes, Cecile en Damaris, ook. Dat is gezellig, maar het is ook leuk om samen spelletjes en opdrachten voor de kinderen te verzinnen. Ik werk nu in een klas met 8 kinderen. ' s Ochtends help ik bij het schrijven van letters, het leren van woordjes, kloklezen enz. Tussen de middag hebben de kinderen dan een uur pauze. Ik heb woensdag uren gezocht in de stad naar een goede voetbal (die ik uiteindelijk ook heb gevonden met een beetje hulp van Dayal), dus nu kan ik in de pauzes ook met de kinderen voetballen. 's Middags gaan we meestal knutselen, zingen, dansen of spelletjes doen. De wat oudere kinderen en jongeren in het centrum maken ook tassen, kaarten en kleding, die verkocht worden aan bedrijven in de buurt en waarvan de opbrengst weer naar het project gaat. Dit project vergt wel veel geduld en het is dan ook best inspannend, maar ik vind het wel heel leuk! Nu heb ik weekend en ik heb besloten even lekker rustig aan te doen. Volgende week ga ik weer de hele week aan het werk op het project en daarna ga ik een trekking doen door de omgeving. Oja, het regent hier vandaag! Ik ben geloof ik nog nooit zo blij geweest met regen, want het is echt heerlijk verfrissend. Hoe is het weer in Nederland, nog steeds zo mooi? Veel liefs, Klaske.

Welcome to Madikeri

Hallo allemaal,

Deze keer een berichtje vanuit het zonovergoten (zeg: snikhete) Madikeri. De vorige keer stuurde ik alleen een kort berichtje om te melden dat ik veilig was aangekomen. Deze keer zal ik mijn verhaal even iets uitbreiden.

Afgelopen zondagochtend ben ik omzes uur's ochtends lokale tijd aangekomen op de luchthaven van Bangalore, na een reis van ongeveer twaalf uren. De hele reis verliep precies volgens schema. Vanaf de luchthaven in Bangelore werd ik opgehaald door Gireesh, een medewerker van 'Green Lion', de organisatie waarvoor ikvanaf begin apriltwee weken in een project ga werken. Het was alleen even zoeken, want overal stonden Indiase mannetjes met bordjes. Gelukkig herkende hij me snel en zat ik even later in een taxi naar mijn hotel.

Vervolgens moest ik een dag in Bangalore blijven, totdat Gireesh me weer zou ophalen en naar het busstation zou brengen. Deze eerste dag was meteen enorm wennen. Daar stond ik ineens als klein meisje in een ontzettend drukke stad met allemaal starende mensen, maar gelukkig had ik snel een pinautomaat en een plaats om te eten gevonden. Toen de avond viel, ben ik lekker binnen gebleven en ben ik vroeg gaan slapen.

De volgende ochtend werd ik naar het busstation gebracht, waar ik in de bus naar Madikeri ben gestapt. Dit was een rit van 6 uren, maar ik zat gelukkig in een vrij luxe bus met airconditioning, dus dit was niet zo'n probleem. Onderweg naar Madikeri werd ik al steeds meer opgelucht, want we reden richting een prachtig bergachtig gebied met overal koffie- en theeplantages. Op het busstation werd ik alweer opgewacht door een coordinator van de organisatie, die tevens bij ons in het huis woont. We zijn met een riksja naar het huis gegaan, waar detwee andere meisjes en de huishoudster al op mij wachtten met het eten. Iedereen was gelijk erg aardig en gastvrij.

Gisterenheb ik eerst een gesprek gehad met Dayal, de coordinator, die me heel veel tips heeft gegeven voor het rondreizen. Ook heeft hij al aangegeven dat hij nog wel wat leuke plaatsen wist die ik kan bezoeken, dus ik ben benieuwd! 's Middags zijn we de stad in gegaan en hebben we een oud fort bezocht. Daarna heb ik een sim-kaart weten te bemachtigen en hebben we nog wat boodschappen gedaan. Het was erg warm, dus zijn we vrij snel weer naar het huis gegaan. Na een heerlijke maaltijd van de huishoudster Aisha ben ik vrij snel op bed gegaan.

Want vanochtend moest ik om 6 uur opstaan om naar het yoga centrum in de stad te gaan. De yogales was erg inspannend, maar wel heel leuk! Vanmiddag heb ik een kookles gehad van Aisha en daarna taalles van Dayal.

Morgen ga ik het Mysore Palacebezoeken, wat erg mooi schijnt te zijn, dus ik ben benieuwd!

Oja, ik ben vanaf nu dus bereikbaar op mijn Indiase nummer, dit is: +91972920749.

Veel liefs, Klaske.

Aangekomen in Bangalore

Lieve mensen,

Even een heel klein berichtje met de volgende boodschap: ik ben veilig aangekomen!De hele reis is heel goed gegaan en ik zit nu in een hotel waar ikde komende nacht zal slapen.

Morgenochtend word ik opgehaald en naar het busstation gebracht, waar de bus vertrekt die mij naar het huis in Madikeri zal brengen waar ik de komende weken zal verblijven.

Verder heb ik natuurlijk nog weinig kunnen zien en heb ik erg zin in eten, dus ik zal nu even buiten kijken!

Veel liefs, Klaske