Lieve lezers (haha),

Deze keer een berichtje uit Udaipur, alweer een stuk noordelijker dan de vorige keer!

11 dagen geleden hebben Stefan en ik Madikeri achter ons gelaten en zijn we met de bus naar Panaji gegaan. Panaji is een stadje aan Arabische Zee, in de staat Goa. Deze staat staat bekend als erg toeristisch, met veel mooie stranden en veel feestende Westerlingen. Maar nu wij er waren, was het er helemaal niet druk, want het overgrote deel van de toeristen komt in de periode van november t/m. maart. Ik was wel erg blij dat het niet zo druk was! De eerste dag hebben we Panaji even verkend en daarna zijn we het plaatsje Candolim gegaan, waar we nog even op het strand gezeten hebben. Goa is eigenlijk de enige plaats in India waar je wel in je bikini op het strand kan liggen, maar ik was natuurlijk m'n bikini vergeten! Gelukkig kon ik 's avonds nog een goedkope bikini vinden. De volgende dag zijn we naar Calangute beach gegaan; een vrij druk strand vergeleken met Candolim, maar vooral veel Indiase toeristen.

Helaas werd ik die avond ziek en was ik ook de dagen erna niet in staat om veel te ondernemen. Waarschijnlijk had ik even een griepje of ander virusje te pakken. Ik zag dan ook heel erg op tegen de vrijdag, want er stond een treinreis naar Mumbai op heb programma, van maar liefst 12 uren. Vrijdagochtend voelde ik me nog behoorlijk ziek, maar tijdens de treinreis zelf ging het al een stuk beter! Met de trein reizen in India is een hele ervaring op zich. Wij zaten ook nog in een vrij goedkope klasse, midden tussen de lokale bevolking, wel zo leuk! De bankjes waar je overdag op kan zitten, worden 's avonds bedjes, wel drie boven elkaar. Ook komen er tijdens de hele reis mensen langs met eten en drinken en andere verkoopwaren.

's Avonds kwamen we rond een uur of 11 aan in Mumbai en zijn we met de taxi naar ons guesthouse gebracht. In eerste instantie vond ik het guesthouse verschrikkelijk: heel veel trappen, een kleine kamer, een smerige gedeelde badkamer en geen stopcontacten. Maar toen ik de volgende ochtend uitgeslapen wakker werd en ontdekte dat er een rijkgevulde boekenkast aanwezig was en we zelfs een ontbijtje kregen, kon ik het al stukken meer waarderen. Na het ontbijt heb ik een busticket geregeldnaar Udaipur en daarna hebben we een wandelroute gedaan langs allemaal mooie gebouwen in Mumbai. Mumbai heeft een nogal Europese uitstraling, door alle overblijfselen uit de tijd van de Britse overheersing.

Tijdens de tweede dag in Mumbai zijn we met een bootje vanaf 'The Gateway of India' naar Elephanta Island gegaan. Ze hadden dit eiland trouwens beter een andere naam kunnen geven, want het stikte er van de apen. Maar dat was niet de grootste bezienswaardigheid op het eilandje. Op het eiland waren namelijk vijf 'grotten', dit waren vroegere tempels uit de rotsen gehakt. Hier waren allemaal heel oude beelden van goden te bezichtigen. Eenmaal terug aan wal, hebben we 'The National Gallery of Modern Art' bezocht. Hier was net een tentoonstelling gaande met allemaal plannen om de ongebruikte ruimtes in Mumbai op te vullen, met ook veel plannen op ecologisch gebied, erg interessant!

Maandag ging Stefan alweer weg, met het vliegtuig naar Delhi. Ik ging daarom maar weer een wandeltocht maken. Het leek mij wel leuk om te starten bij The Gateway en zo verder te lopen langs het water. Alleen was ik even vergeten dat ik nu weer alleen was en dat betekende dat ik op dit vrij toeristische stuk echt helemaal gek werd van alle mensen die met me op de foto wilden. Daarom ben ik maar snel een andere kant op gelopen en kwam zo op de boulevard terecht, waar ik een heel mooi uitzicht had op de skyline van Mumbai. In de verte zag ik een strandje, waar ik heen gewandeld ben en daarna weer terug. Opnieuw werd ik gevold door allemaal mensen die met me op de foto wilden of thee met me wilden drinken of weet ik het allemaal. Ik werd er alleen behoorlijk moe van, dus ik ben maar snel weer naar het hotel gegaan.

De volgende ochtend ben ik naar het station gegaan om daar op de bus te stappen naar Udaipur. Ik had deze keer geinvesteerd in een wat meer luxe bus, omdat ik wist dat het nog weleens een lange rit kon worden. Ik had nu een eigen bedje in de bus, dus ik heb zelfs nog even kunnen slapen tijdens de reis van 20 uren.

Gisterochtend kwam ik dan vroeg aan in Udaipur. Udaipur staat bekend als een romantische stad, aan een meer en met veel paleizen. Mijn guesthouse bleek erg leuk te zijn: leuk ingericht, schoon en met een echte douche. Maar het leukste zijn nog wel het restaurant op het dak en de yogalessen en kooklessen die er gehouden worden. Na een paar uurtjes rusten, ging ik de stad in op zoek naar een supermarkt. Dit bleek een onmogelijke opgave, maar ik raakte wel met veel mensen aan de praat. Zo kwam ik in een kunstwinkel terecht van een kunstgemeenschap, waar ik veel thee kreeg en de halve dierentuin op mijn nagels werd geschilderd. Op een gegeven moment stapte hier ook een man binnen die mijn hand pakte en ineens allemaal dingen over mij vertelde die hij eigenlijk helemaal niet kon weten. Hier schrok ik wat van en hij nodigde me uit om de volgende ochtend bij hem te komen, dan zou hij een soort van ritueel gaan uitvoeren, vergelijkbaar met een meditatie. Later werd ik ook nog aangesproken in het Nederlands door een Indiase man die Nederlands aan het leren was, omdat hij verkoper wilde worden op het Waterlooplein, haha! 's Avonds heb ik nog biertjes gedronken met een Italiaan in het guesthouse en even met heit gebeld.

Na er een nachtje over geslapen te hebben, heb ik besloten dat ik niet terug wilde gaan naar die man in de kunstwinkel, ik keek er nogal tegenop. In plaats daarvan heb ik deelgenomen aan de yogales op het dak van het hostel. Vanmiddag het ik het City Palace en het bijbehorende museum bezocht. Dit paleis is de grootste van de staat Rajasthan.

Morgenmiddag ga ik met de bus naar Jaipur, daar verblijf ik dit weekend. Ik ben van plan om maandag dan naar Delhi te gaan, daar zie ik Iris weer! En dan gaan we woensdag naar de Taj Mahal, de treintickets liggen al klaar!

Ik vind het trouwens heel leuk om steeds alle reacties te lezen, dus blijf vooral reageren, haha!

Veel liefs, Klaske.